Tussenstop

We nemen een foto. 

We vragen ons af wat er achter ons te zien is,

wij kijken de andere kant op,

wij kijken vooruit,

alsof we in een leven zonder pauze zijn beland.

Zonder tijd is alles voor altijd.

We onthechten ons,

later gummen we weg wat ons niet bevalt. 

De duimen omhoog steken kan altijd nog.