Ik zie wel de onderdelen, maar nooit het geheel

Ik zie de nacht in de stad,

het centrum is een decor.

Ik strik mijn stropdas,

ik zit op de eerste rang.

Ik vang flarden op van dialogen.

Soms geschreeuwd, soms verward,

soms gehuild, soms uitgelaten blij.

Ik zie relaties met toekomst,

en relaties in ontbinding:

een agent slaat de aanstaande in de boeien.

Dan is er vaak drank en drift en is het al veel te laat.

Morgen lopen ze weer hand in hand, vast.

Ik zie wel de onderdelen,

maar nooit het geheel.

Ik zie niet het vooraf en niet het nadien.
Ik zie het vale ochtendlicht,

ik schrob de stoep

en doe mijn stropdas af.