maandag 14 september 2015

Feestje



Je had een uitnodiging voor een feest,
het was vanavond al, je werd verwacht.
Je streek nog gauw je mooie bloes,
en poetste secuur allebei je schoenen,
en haalde nog snel een kam door je haar.

Het cadeau had je al ingepakt. Het was een schilderij.
Je had het zelf gemaakt. De verf was nog nat.
Je keek op je horloge, te vroeg wilde je niet komen.
Je ging alleen, je vroeg je af wie je zou treffen.

De tuin was versierd met slingers en met lampionnen,
er stonden stoelen en tafels op het gras. Rond de tap
stond een groepje mensen dat je kende. Een glas bier
werd in je hand geduwd, je schilderij werd uitgepakt,
en ondersteboven neergezet. Je schudde een hand.

Uit de boxen in de tuin klonk luid Schlagermuziek.
Twee dames, ze waren op leeftijd, deden een dansje.
Je dacht, een act, ze horen wellicht bij de entourage.
Je keek welwillend toe, maar het verveelde je al snel.
Je voelde onder je schedeldak een sluimerende kater.

Je grapte met een vriend. Kijkt over zijn schouder
naar een groepje vrouwen, blond, donker, rood en brunet.
Je blik gaat van boven naar beneden, blijft op de heupen
even rusten. Je kent die jurk, die heupen en die schoenen.
Het is je ex, je slikt, je had haar hier nu niet verwacht.

Ze heeft je niet gezien. Je draait je om en wilt weg
van hier, van haar. Maar je kijkt om, en ziet jezelf,
je was er al, je danst en lacht. Je ziet er ontspannen uit,
je zit nergens mee  zo te zien. Maar is dit verleden,
is dit toekomst, is dit nu, maar als dat zo is,
wat doe jij dan daar? Wie heeft jouw plek ingepikt?
Je positie overgenomen? Wie is dat evenbeeld?
Of is dit alles een gevolg van vermoeidheid en drank?

De gastheer noemt je naam, zijn blik is bezorgd,
reikt je je jas aan, ‘moesten we gauw nog ‘ns doen’
zegt hij, maar zijn glimlach is, zie je, knap onecht.
Je wilt wat zeggen, maar naar adem happen
is het enige dat je kunt, je zwijgt, je grimast wat.

Je ziet je spiegelbeeld, je ziet jezelf, je danst,
zij danst, je ziet de klok, je hoort de echo van je lach.
Je grist je jas snel uit gastheers’ hand
en maakt je haastig uit de voeten: dit feest,
met je ex en je evenbeeld: je bent er al geweest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.