Hoevelmansweg R.I.P.

Hoevelmansweg, wat hebben ze met je gedaan?

Hoevelmansweg, vergeten slingertje in God's schepping.

Zand en stenen met een groene middenberm,

soms overstroomd, dan was je weg, dan was je water.

Mijn hardloopschoenen roffelden hier decennia:

je was vertrouwd, ik wist de weg.

  

Hoevelmansweg, je lag hier niemand in de weg,

toch belandde je op een tekentafel.

van iemand die vond dat het beter kon:

Je moest recht en waterpas, je moest verhard,

je ziel moest in beton gesmoord.

Zacht rusten was je niet gegund,

je bermen moesten plat, je moest beschaafd.

Je moest netjes en geveegd. En je moest kunst:

je ruïne moest omkaderd en omlijst.

De slordigheid, de wildernis, die niemand had gestoord,

die was geweest. Tot slot kreeg je een aanstellerige poeha-naam:

observatorium -  je was nu echt ruïne af,

je kreeg, pats boem, een zerk op je graf. 

Je belandde tussen de methaanuitstoot

van de nieuwe bio-koeienfabriek.

Je bent het slachtoffer van een malloot

met een botte bijl en tekenpotlood.

Je gaat niet langer jouw weg, maar de zijne.

God zegene de verantwoordelijken,

het liefst hardhandig.*

*met dank aan Nescio