Trouw – goeie genade

Kritisch willen zijn, maar toch ook weer niet – kent u dat? Trouw kent dat wel. Vandaag, 19 april 2025, las ik de zaterdagbijlage Tijdgeest van Trouw, en er viel mij iets op.

Ik ging lekker relaxed het weekend in, uitgebreid de krant lezen. Het nieuws, de immer interessante de Verdieping, en op zaterdag dus Tijdgeest.

En wat viel me daarin op? Dat er haast in elk artikel er op los wordt gevlogen. In bijna elk stuk komt er wel een vliegtuig, vlucht of exotische locatie voor. En dat alles zonder vraag, commentaar of kritische blik. Vliegen lijkt hier een vanzelfsprekendheid.

Zullen we even Tijdgeest van 19 april doornemen?  

•  Op bladzijde 12 begint het al met: Zoon Niek vertrok vorig jaar voor drie maanden naar Valencia.

•       Djuna vertrok meteen voor zeven maanden naar Zuid-Amerika.

•       Op bladzijde 14:  Vorig jaar hebben we een rondreis gemaakt door Tanzania.

•       Dit jaar gaan we naar Ibiza

•       Ik verheug me vooral op de tripjes naar Milaan

•       Bladzijde 15: Inmiddels is ook haar tweede dochter vertrokken voor een reis  door Azië.

•       Bladzijde 17: Tessa vertrok al in 2020 voor twee jaar naar Armenië.

•       .. en ze doet nu een uitwisselingsjaar in New York

•        …en ik heb haar daar onlangs opgezocht

•       Bladzijde 20: pas ben ik nog op Bali geweest

•       Bladzijde 30/31 o.a. De laatste keer dat ik hem bezocht in Mali

•       Bladzijde 39: een van mijn zoons was aan het rondreizen in Azië. Of mijn vrouw en ik met Kerst langs wilden komen?

•      Bladzijde 42 en verder. De fotografe Scarlett Hooft Graafland, heeft gefotografeerd in onder meer, Madagaskar, IJsland, Bolivia, Jemen en Vanuatu.

•      Bladzijde 45: In de huurauto glibberden mijn schoonouders weg richting het vliegveld.

Gelukkig begon op bladzijde 50 de afdeling Boeken, kon ik me even in verliezen. Merijn de Boer woont en werkt en schrijft tegenwoordig in Nederland, dus niets aan de hand verder.

Maar echt, Trouw, neem een standpunt in en handel daarnaar. (En je hoeft er natuurlijk niet helemaal naar te leven, dat snap ik ook wel, maar, wil je geloofwaardig blijven, dan kan een blik in de spiegel geen kwaad).

 

 

Weertje he?

Je schuift de gordijnen open en ziet kobaltblauwe ijsmassa
En hoort het glasachtig getinkel van smeltwater dat over de
Dakgoot stroomt. Het ijs maakt geluid. Schotsen kraken,
Knal op knal. Je hebt het koud je rilt. Je huis werkt,
je hoort het, je ziet de barst in de deur. Elders smelt
de gletsjer, hagelt het pingpongballen, overstroomt
de boel, mislukken oogsten, branden bossen af, stijgt
de temperatuur, barst de aarde door de aanhoudende
droogte, zijn de insecten ineens massaal afwezig, zijn
er stortbuien, onweer, bliksem, stijgt de temperatuur,
stijgt de zeespiegel, worden bepaalde gebieden van
de aarde onleefbaar. De zomer wordt geen pretje meer.
De winter zal vaker dan lief vies tegenvallen. De flora
En de fauna zullen aangetast worden, anders klinken
Ook. Niet meer dat gekwinkeleer van die vogels
’s ochtends vroeg bij je raam. Soorten sterven uit,
Extremen wisselen mekaar af. Vroeger volgden de
Vier seizoenen elkaar op. Nu lijkt het eind in zicht.
Je brandstof is bijna op, je huis kraakt in al zijn voegen.